مرجع :
بازدید :
598
بر باد رفت در غم و حسرت جوانیمبی آرزو چه سود دگر زندگانیمموی سپید بر سر من تاخت ای دریغپیچید روزگار کفن بر جوانیمگاهی به سوی مسجد و گاهی به میکدهای عشق دربدر به کجا میکشانیمچون شمع در سکوت شبستان انزوابگداخت جان ز حسرت بی همزبانیمدر خاکپای دوست فکندم سر از غروراین است با فلک سبب سرگرانیمایکاش پای بند قفس بود جان منتا وا رهد دل از غم بی همزبانیماز زندگی ملولم و در خویشتن اسیرای مرگ همتی که ز خود وا ...
جواني در شعر فارسی - بهادر یگانه
بر باد رفت در غم و حسرت جوانیم
بی آرزو چه سود دگر زندگانیم
موی سپید بر سر من تاخت ای دریغ
پیچید روزگار کفن بر جوانیم
گاهی به سوی مسجد و گاهی به میکده
ای عشق دربدر به کجا میکشانیم
چون شمع در سکوت شبستان انزوا
بگداخت جان ز حسرت بی همزبانیم
در خاکپای دوست فکندم سر از غرور
این است با فلک سبب سرگرانیم
ایکاش پای بند قفس بود جان من
تا وا رهد دل از غم بی همزبانیم
از زندگی ملولم و در خویشتن اسیر
ای مرگ همتی که ز خود وارهانیم
چون گردباد چند پیچم به پای خویش؟
ای روزگار از چه به سر میدوانیم
مانند لاله سر به بیابان نهد ز سوز
هر کس که بشنود غم سوز نهانیم